Του καθηγητή Νομικής, κ. Πάνου Λαζαράτου
Δέκα και μια σκέψεις μου για τα ΤΕΜΠΗ.
Τα ΤΕΜΠΗ που δοκιμάζουν τις γενιές μας και την ανθρωπιά μας.
Οση μας έμεινε σε τόσο σκοτεινούς καιρούς.
1. Κάθε άνθρωπος με καρδιά και ψυχή, ζωντανή ακόμα, στις 28 του μηνός θα είναι στο δρόμο. Ειρηνικά. Με ένα γαρύφαλλο ανοιχτό στο μέρος της καρδιάς.
2. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ εν προκειμένω καθυστερεί και προφανώς επιλέγει και αποκρύπτει αποδεικτικό υλικό. Προκλητικά και αντιδικονομικά.
3. Η εκτελεστική εξουσία « μπάζωσε» ,παράνομα και ιδιως ανήθικα , κόκκαλα και σάρκες για να κρύψει. Λαθραίο υλικό μεγάλης αξίας μετακινείται εδώ και δεκαετίες στους σιδηροδρόμους. Όλοι οι Υπουργοί Μεταφορών και όλες οι διοικήσεις του ΟΣΕ γνωρίζουν . Όλοι οι Υπουργοί Μεταφορών σιωπούν. Και οι προϊστάμενοι αυτών των « ανδραρίων» οφείλουν να γνωρίζουν. Τα ΠΑΝΤΑ.
Ο έντιμος πολιτικός όταν φθάσει στο ερώτημα «ποιος τελικά κυβερνά ΑΥΤΟΝ τον τόπο», αν δεν μπορεί να ΜΑΘΕΙ ή να ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ , παραιτείται. Απλώς παραιτείται.
4. Το «ατύχημα» είναι έγκλημα, αποτέλεσμα ΣΚΟΠΙΜΩΝ ενεργειών φατριών του υποκόσμου. Χρήμα η αιτία. Χρήμα πολύ μαύρο και ματωμένο.
5. Η εκτελεστική εξουσία σε όλα τα μεγάλα συνεργάζεται με τη δικαστική. Συνεργάζεται αθέμιτα, κατευθύνει και συγκαλύπτει όταν απαιτείται. Πάντα έτσι. Πάντα όμως.
6. Θεσμικό ατόπημα είναι όχι να κρίνεις αλλά να ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΙΣ τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ όταν αυτή φθείρεται και διαφθείρεται. Συχνά (ευτυχώς όχι πάντα) η « ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» είναι βαθιά διεφθαρμένη. Πολύ βαθιά.
7. Το πολιτικό σύστημα πάντα συγκαλύπτει εν χορώ και εν συνόλω στα μεγάλα που αφορούν όλους. Τούτη η αλήθεια. Πρόκειται εν πολλοίς (στα υψηλά επίπεδα) για «σύστημα» καλών υποκριτών συνεργαζόμενο. Ακούτε όλα. Πιστεύετε λίγα κι αυτά από την «ανάποδη». Περί θεάτρου εν θεάτρω πρόκειται. Ενίοτε μάλιστα κακοστημένου.
8. Δίκιο έχει η μάνα, ακόμη κι αν χάσει κάποια στιγμή το μέτρο. Θα αγωνιστούν να τη «μειώσουν» , ΜΑΤΑΙΑ, οι τα φαιά φορούντες με τρόπο φτηνό. Με φωνή που δεν βγαίνει καν από το στόμα. Μέσα από κιτρινισμένα δόντια. Μα η αλήθεια είναι με το μέρος της. Και κάθε γονιού. Όλοι το ξέρουν.
Και τα ατυχήματα με τις μηχανές δεν ήταν ατυχήματα. Ούτε του ΧΡΥΣΑΓΗ ούτε του ΠΡΑΣΣΑ. Με δυο μέρες απόσταση αίμα του εγκλήματος. Και το παιδί της Εισαγγελέως ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ, ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ.
9. Ευθύνες βαριές έχει ο Υπουργός Μεταφορών κι ας λέει πως δεν ελέγχει τι κυκλοφορεί στις ράγες και πως όλα τα έκανε σωστά με το σύστημα τηλεδιοίκησης. Τίποτα δεν έκανε σωστά. Η τηλεδιοίκηση άργησε γιατί όλοι «έτρωγαν» με χρυσά κουτάλια. Οπότε δεν έμεναν χρήματα για να πληρωθεί εγκαίρως και πλήρως ο Σουηδός ανάδοχος - εργολάβος. Τόσο απλά.
10. Το «μπάζωμα» των νεκρών ήταν βαθιά «ΥΒΡΙΣ». Μνησιπήμων πόνος για γενιές πολλές, πέρα από τις εφήμερες κυβερνήσεις. Πόνος του Σοφοκλή. Της Αντιγόνης η δοκιμασία η αέναη.
11. Κάθε άνθρωπος με καρδιά και ψυχή, ζωντανή ακόμα, στις 28 του Φλεβάρη θα δακρύσει. Και θα κραυγάσει βουβά με ένα γαρύφαλλο. Ως τη ρίζα της κραυγής.
Και οι νεκροί θα ακούσουν. Και οι μπαζωμένες στη λάσπη στάχτες τους θα ριγήσουν. Και θα εκδικηθούν μια μέρα για όλο το σκοτάδι το πηχτό.
Να είστε βέβαιοι.